Polarisatie, een toenemend wij – zij denken. Een proces waarbij tegenstellingen tussen groepen in de samenleving sterker worden waardoor groepen mensen steeds meer tegenover elkaar komen te staan. Bij de behandeling van de kaderbrief hebben we aandacht gevraagd voor de toenemende polarisatie in onze samenleving. Is polarisatie dan ongewenst? Het kan zelfs productief zijn om veranderingen op gang te brengen. Soms is het nodig om standpunten of conflicterende belangen duidelijk te maken. Maar als dit te lang doorgaat en op de spits gedreven wordt raakt de samenleving verdeeld. De ruimte voor een genuanceerde mening verdwijnt op dat moment. Je bent voor of tegen. De ruimte hiertussen verdwijnt. We zagen dit terug in de discussie rond het onderzoek naar de mogelijke komst van windmolens. Maar eerder ook al bij de huisvesting van buitenlandse werknemers of het huisvesten statushouders. Er ontstaat tussen twee groepen een tegengestelde mening en hier gaat dan alle aandacht naar toe. Het grootste deel van de mensen zit echter ergens in het midden. Deze groep ( het stille midden) die genuanceerd over de kwestie denken, maar ook mensen die twijfelen of die de kwestie onverschillig laat, voelen de druk om een standpunt in te nemen en de ruimte voor nuance verdwijnt. Een ruime meerderheid maakt zich zorgen over deze verharding en ergert zich aan de extreme uitingen of zelfs onwaarheden. Laten we meer aandacht hebben voor dit stille midden. Om het gevoel dat mensen tegenover elkaar staan niet te vergroten is het belangrijk om in ons politieke debat op de toon te letten en de inhoud centraal stellen.