Het is een dilemma dat steeds meer mensen bezighoudt: kies je voor een warme maaltijd of een warm huis? Voor sommigen is dit een kwestie van smaak of voorkeur, maar voor anderen is het bittere realiteit. In een land waar welvaart ooit vanzelfsprekend leek, zien we nu steeds meer mensen voor schrijnende keuzes staan. Betaal je de energierekening of de huur? Koop je boodschappen voor de week of zet je de verwarming een graadje hoger? Voor sommigen klinkt dit abstract, maar voor een groeiend aantal huishoudens is het dagelijkse realiteit. Energiearmoede en bestaanszekerheid zijn onderwerpen die niet langer weggestopt kunnen worden. Ze zijn overal om ons heen – in onze straten, onze dorpen, en misschien zelfs dichterbij dan je denkt. Armoede en energiearmoede zijn de nieuwe grenzen van bestaanszekerheid. De stijgende kosten voor levensonderhoud raken niet alleen de laagste inkomens. Ook mensen met een modaal inkomen voelen de druk toenemen. Energiearmoede. Een woord dat koud op je dak valt, net als die hoge energierekening. Terwijl wij discussiëren over zonnepanelen en warmtepompen, zoeken sommigen naar een oplossing in een extra deken of een warme kop thee. Dat is niet “duurzaam leven,” dat is overleven. De kosten voor gas en elektriciteit zijn het afgelopen jaar de pan uit gerezen. Voor velen betekent dit creatief omgaan met thermostaten, dekens en kaarsen. Maar wat als er simpelweg geen ruimte meer is om te besparen? Als het geen kwestie meer is van een extra trui, maar van basale levensbehoeften die in het geding komen? Gelukkig zijn er helden, zoals De Warmmakers, die met praktische hulp en een luisterend oor warmte brengen waar die het hardst nodig is. Tochtstrips, een gratis adviesgesprek, of gewoon een blik van begrip: het lijken kleine gebaren, maar ze maken een wereld van verschil. En toch, het zou niet mogen bestaan, die keuze tussen koken of stoken. Want warmte—zowel fysiek als sociaal—is geen luxe, maar een basisrecht.