Je kent het wel. Wandelend door de bossen met je zoontje van 4. Jij de plassen water ontwijkend, hij er vol overtuiging in springend. Een kind van 4 vindt vies worden vaak veel leuker dan weer schoonmaken. Voor mij zijn het kleine geluksmomenten. Momenten waarop ik besef welke kansen ik heb gehad. Maar ook momenten dat ik besef dat dat geluk niet voor iedereen is weggelegd. Terwijl dat toch is wat elke ouder wil. Het creëren van kansen en mogelijkheden voor zijn of haar kind.
Volgens de kansenkaart van de Erasmus Universiteit scoort Limburg lager dan gemiddeld als het gaat om kansen krijgen. Bijvoorbeeld als het gaat om het inkomen dat later wordt verdiend. Of de kans dat iemand hbo of universitair geschoold zal zijn. Daar moeten we van leren. Bijvoorbeeld door de juiste opleidingen hier naartoe te halen. Maar ook onze sociale basis zo in te richten dat de kans op kansenongelijkheid zo klein mogelijk wordt.
En dat is volgens mij ook de verantwoordelijkheid van de lokale politiek. De plek van je wieg mag nooit voorde rest van je jeugd bepalen welke kansen je krijgt. Het is aan ons als gemeente én actieve inwoners het zo te organiseren dat alle kinderen in Horst aan de Maas kansen krijgen en kansen kunnen pakken. Want alle kinderen verdienen een gezonde en kansrijke toekomst. Of je nu vakkracht of wetenschapper wilt worden. Jij moet de kans krijgen dat te doen waar jij goed in bent en waar je gelukkig van wordt.