4 en 5 mei zijn twee bijzondere dagen. Enerzijds staan we stil en herdenken we de oorlogsslachtoffers en anderzijds vieren we op 5 mei onze vrijheid. Deze twee dagen doen veel met mij.
Ik sta stil bij de vrijheid die we hebben en ben ontzettend dankbaar dat we in een vrije land wonen.
Tegelijkertijd blijft het onrustig in de wereld. Sociale media hebben de landen die ver weg van ons staan, dichterbij gebracht. Elke dag worden we geconfronteerd met heftige beelden van de oorlogsgebieden. Het blijft pijnlijk om er naar te kijken. Soms wil ik er ook niet naar kijken, omdat ik me machteloos voel. Tegelijkertijd wil ik ook niet wegkijken. Er is nog zoveel leed in de wereld.
Het blijft belangrijk om onrecht te adresseren en het gesprek erover te hebben. Tegelijkertijd realiseer ik me dat we een goed leven hebben in Nederland. In dit prachtig land, waar we grondrechten hebben. We zijn vrij om onze stem te laten horen. Onze kinderen gaan dagelijks veilig naar school. Dit is de basis van een goed leven, althans voor mij wel.